Ik hoefde natuurlijk helemaal niets. De enige reden dat ik me had ingeschreven was om de wedstrijdteller in de goede stand te krijgen. Dit was de 49ste. Daardoor wordt de Rotterdam marathon mijn 50ste; een mooie mijlpaal. Bovendien zou ik slechts 5 kilometer lopen, samen met Roemer. Er was dus geen enkele reden voor spanning, maar mijn maag dacht daar anders over.
Het was prachtig weer, zonnig, 17 graden, windkracht 5 uit het oosten. Het was druk en feestelijk in Hilversum. Heel anders dan vorig jaar, toen het regende, guur was en overal op het parcours plassen lagen. Onder die omstandigheden liep ik toen tot mijn eigen verbazing een vet PR op de 10 kilometer. Vandaag zou het een fun run worden.
In het startvak was het redelijk rommelig. Er was geen apart compartiment voor de business run die 10 minuten voor de prestatieloop zou starten. De lopers van twee startijden stonden dus door elkaar en de meesten beseften dat niet eens. Het voordeel was dat ik nog wel even contact kon hebben met trainingsgenoot Dirk en zijn boekbinderijteams. Het nadeel was dat er veel prestatielopers een valse start maakten door bij het eerste startschot mee te gaan en dat er voor laat gearriveerde businesslopers geen doorkomen aan was om alsnog de start te bereiken.
Hoe dan ook: Roemer en ik hadden uiteindelijk een voortreffelijke startpositie. Na het volgende startschot wensten we elkaar succes en probeerde ieder voor zich de gevaarlijke eerste bocht door te komen. We verloren elkaar snel uit het oog.
Geen plassen dit jaar. Het stijgen en dalen was gebleven. De eerste kilometer klokte ik op 4:24. Dat was mooi. Daarna steeg het parcours flink. 4:40 over de tweede kilometer. Wat je stijgt krijg je ook weer terug. De derde kilometer kostte 4:22. Ik had inmiddels al aardig wat business sjokkers ingehaald, maar liep bij de 3 kilometer werkelijk tegen een muur van die mensen aan. Ik moest buitenbochten nemen, achter bomen langs schuiven, door het publiek heen lopen en toch ook wel eens iemand een beetje opzij duwen om er langs te komen. 4:37. Nu werd het parcours wat breder en kon ik vrijuit lopen. Ik zou dus dik onder de 23 minuten uitkomen. Bij de finish klokte ik echter 23:04. Ik zou meer dan 5 minuten over de laatste kilometer hebben gedaan!? Dat geloof ik niet!
Achter de finish trof ik Jan B. die in de businessloop was gestart en besloten had het bij één rondje te laten. "Nog niet geheel hersteld." Kort daarna kwam Roemer binnen in 24:59, ondanks zijn problemen met 'een koude start'. Netjes voor een jongen van 13. Bovendien 7 minuten sneller dan zijn neef bij de City Pier City had gelopen.
We liepen snel het gedrang uit op zoek naar Christine (mijn echtgenote, zijn moeder). Omdat wij beiden in knalgele shirts gehuld waren, had zij ons eerder gevonden dan wij haar. Nog wat verder uit het gedrang, maar in de wind, vond ik het toch wel nodig om even af te drogen en een droog shirt aan te trekken. Mijn ontblote bovenlijf trok de aandacht van een vrouwelijke fotograaf, die een enorme lens op mij richtte en vroeg of ze een foto mocht maken. Christine deed snel een stap opzij om er niet bij te horen, want ik was natuurlijk ijdel genoeg om toe te stemmen. Ik ben tegenwoordig prachtig slank, toch?
Toen ik het voorval thuis aan mijn andere zoon vertelde, geloofde hij het eerst niet en verborg hij daarna van plaatsvervangende schaamte zijn hoofd in zijn armen.
Maandagochtend zat ik in de trein naar Utrecht tegenover een vrouw die de Gooi en Eemlander las. Op de voorpagina stond een foto van de Hilversum City Run en de aankondiging dat binnenin een hele pagina aan dit evenement gewijd was. Vol spanning wachtte ik af of de lezeres mij van de foto zou herkennen. Helaas. Toen zij uitstapte liet zij de krant liggen. Snel keek ik of ze mij over het hoofd had gezien. Wederom ... helaas. Dan zal die foto wel voor een kalender of zo bedoeld
P.S.
Wat ik trouwens wel zag in de Gooi en Eemlander, is dat ook in de Hilversum City Run de suprioriteit van het negroïde ras weer is aangetoond. De eerste 9 finishers bij de wedstrijdloop waren allen afkomstig uit Kenia, Etheopië of Marocco. (Al dan niet tot Nederlander genaturaliseerd.) De eerste echte Nederlander kwam als tiende binnen en die heette, hoe bestaat het, Eric Negerman.
Reactie Christiaan, 2-4-07
Ha die Jan,
[...]
Onderstaand een mailtje van de organisatie. Op de website staan nog meer redenaties, maar vooral verbaasde reacties. Ik klokte 4:29 op de laatste km terwijl ik het gevoel had dat ik vloog! Wellicht goed voor je gevoel dat je wel degelijk onder de 23 hebt gelopen op de 5,0 km.
groeten,
Christiaan
--------------------------------------------------------------------
From: Nike Hilversum City Run [mailto:
Sent: maandag 2 april 2007 8:07
To: Christiaan ******
Cc: *******@nikehilversumcityrun.nl
Subject: Re: Lengte parcours NHCR 2007
Beste Christiaan,
Als je bij de 10 km de eerste ronde loopt van de start tot de hoek van de Kerkstraat is dat 5.060 meter. De tweede ronde van hoek Kerkstraat tot finish is 5.040 meter. In totaal 10,1 km. Er is slechts een kleine marge van 1%.
Deze afstanden zijn electronisch en door de KNAU gemeten.
Wij hopen je hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Arthur Westgeest
Nike Hilversum City Run